Το δασος με τις Πιτσιές!

Η φυση ειναι τελεια,καθε τι που δημιουργει,εχει μεσα του την ταση για ολοκληρωση.Ολα η φυση τα επλασε αρμονικα και συμμετρα λεει.Αλλα αυτο που ποτε δε θα της συγχωρησω ειναι που τα ωραια πραγματα τα εκανε απαγορευμενα!τα εκανε παχυντικα...Δηλαδη ωραια,η φυση μας δινει το λαδι και το αλατι,μας δινει και την πατατα.Ωραια,μας δινει και τα φασολια,αλλα γιατι να ειναι τοσο ωραιες οι τηγανιτες με λαδι πατατες και 10 κιλα αλατι απο πανω?Μην πω και τυρι?και γιατι να μην προτιμω τα φασολια που και καλο κανουν,και δεν παχαινουν για να μην πω οτι ειναι και πιο φθηνα!Γιατι το σκετο ρυζι να ειναι ανοστο και να θελω να του βαλω λιγο τυρακι,μια σαλτσουλα?Γατι οσο πιο νοστιμο ειναι το φαγητο,τοσο πιο ανθυγιεινο να γινεται?
Γιατι να βαριεμαι τους υπερ-δοτικους ανθρωπους και να κολλαω με τους μυστηριους,σκοτεινους οχαδερφιστες?Ε?Αντι να θελω να εκμεταλλευτω τα θρεπτικα συστατικα των μαλακών ανθρωπων,των ησυχων και ανιδιοτελων να βουταω με τα μουτρα σε οσους δεν ειναι ανοιχτα βιβλια?Η απαντηση ειναι βεβαια προφανης,γιατι ειναι πιο ενδιαφεροντες.Αλλα το ενδιαφερον δεν μπορει να σου εξασφαλισει την πληροτητα και στην ουσια δε σε κατευθυνει σε ανωτερο επιπεδο.Καθιστα απλως την ανακαλυψη του αντικειμενου,αυτοσκοπο,μοναδικη επιδιωξη..Το ενδιαφερον και το νοστιμο ειναι αυτα που θα σε παρασυρουν σε συνεχως βαθυτερες ανακαλυψεις,πιο επικινδυνες,ακομη πιο τρομακτικες πολλες φορες.Σου θολωνουν τα νερα,σε τουμπαρουν και σου φορανε παρωπιδες τετοια ατομα.Οπως τα πατατακια,απλα δεν μπορεις να φας μονο ενα!!Ετσι και οι 'ενδιαφεροντες' τυποι σου απασχολουν ολο το χρονο και σε αφηνουν επι ξυλου κρεμαμενο οταν ξαφνικα χαθουν απο τη ζωη σου.Και τοτε συνειδητοποιεις οτι εισαι ξενος στη ζωη σου,μισος,μονος.Δεν εχεις τι να κανεις γιατι το μονο που ξερεις πια να κανεις ειναι να λυνεις ιντριγκες,να ανεχεσαι ψευτονευρακια,να πιστευεις ψευτοψεματα εν γνωση σου.Εχει αδρανησει καθε αλλη δημιουργικη σου φυση.Ειχες και τετοια,θυμασαι?Ενδιαφεροσουν και για αλλα πραγματα εκτος απο ανακαλυψεις καινουργιων πτυχων αυτου του ΚΑΠΟΙΟΥ που μονοπωλουσε τη ζωη σου.Ειχες και αλλη ζωη πριν απο αυτον,μαλιστα πολυ πιο ξεγνοιαστη,αν οχι πιο ωραια.Συμφωνοι,τα πιο ωραια τα περασες μαζι του,αλλα γιατι η αναμνηση πρεπει σωνει και καλα να σημαινει οτι αξιζει και τωρα να ασχολεισαι με κατι τετοιο?Δεν το καταλαβα,δηλαδη οι μνημες σημαινουν παντα 2ες ευκαιριες ή απορριψεις?Οτι πρεπει  να κανεις απαραιτητα κατι για αυτες τις ξεθωριασμενες φωτογραφιες?Οχι,δε χρειαζεται.Τις στιγμες τις παγωνεις για να πας μπροστα βαζοντας τες στις αποσκευες σου,οχι για να τις κανεις σημαια και να επιστρεψεις να τις σωσεις.Και βεβαια λαθος ειναι να περιμενεις απο τον αλλον να τις σωσει.Μην του το ζητησεις,θα ειναι λαθος.Και αν δεν το κανει μην τον γεμιζεις τυψεις.Συμφιλιωνεται με την κατασταση δεν ειναι οτι και αυτος δεν δελεαστηκε ή δεν φλερταρε με την ιδεα να γυρισει.Αλλα πηγε να φαει κατι αλλο.Γι αυτον ισως ησουνα η σαλατα που τον στουμπωσε και θελει να φαει κατι παχυντικο και αμεσως να το ξερασει,να περασει κατι εφημερο και να μην το πολυσκεφτει...Δεν προκειται για σταυροφορια εδω περα.Δε πρεπει παντα να σωζεις τα χαμενα.Ολα τελειωνουν και απο καθε τελος υπαρχει κατι που γεννιεται,θες η μοναξια,θες μια νεα ασχολια...θες το κενο?αυτο που πρεπει να κανεις τωρα ειναι απλα να την βρεις με την κατασταση.Μην κρατας τα συμβολα του παρελθοντος και σταματα να νιωθεις σαν τον ηρωα που θα τα κανει ολα οπως πριν.Δεν ειναι αυτο το ζητουμενο,το επιθυμητο ειναι να τα κανεις ολα αλλιως και να σ'αρεσουν οπως θα γινουν.Τοτε δε θα εισαι ηρωας,αλλα μπορει να εισαι ενας ευτυχισμενος ανθρωπος-ή εστω ενας οχι δυστυχισμενος.Αλλα γιατι οχι?Ευτυχισμενος!Ευτυχισμενος κι αισιοδοξος.Συνεχισε να περπατας,θα βρεις πολλα δεντρα ακομα που μαλλον εχουν να σου δωσουν πολυ περισσοτετους καρπους και σαφως πιο υγιεινους.Αρκετα ασχοληθηκες με την πιτσια του κυριου,εφαγες τις πιτσες του,εφαγες το χωμα απο τις ριζες του και εγινες τετραπαχη.Για σε παρακαλω!Διαιτα!