στα σεντονιαααααααααα μυριζει ακομαααααααα

Καποια πραγματα απλως σου λειπουν.Ασυναισθητα,ασυνειδητα παραλογα-σου λειπουν.Καποια θεματα τα εχει στυψει η λογικη σου και ομως η ψυχη σου ακομη βγαζει ζουμι,ακομη παλευει με αυτα.Δεν υπαρχει γυρισμος στις εμμονες.Αφηνουν το ανεξιτηλο σημαδι τους.Ειναι βαθυ,ειναι ματωμενο και θα ειναι για παντα φρεσκο.Οι μνημες για το σημαδι τους ειναι σαν το τζιν πανω στην πληγη...Ενας σπαστικος πονος που δεν μπορεις να αποφυγεις.Και συ συνεχιζεις να φορας το τζην..Ανακαλωντας συνεχως μνημες και χαδια,χαμενα φιλια,την ερωτικη ανατριχιλα,την παιδικη ανεμελια...Τα ψεματα τις αγαπες και τα λουλουδια.Ηταν ωραια ομως,ετσι δεν ειναι?Να δινεσαι και ας φτυνεσαι,να αγαπας και ας πονας,να παιζεις αλλα να μην παιζεσαι,να πονας και ας μην περναει.Να περιμενεις και να μην ερχεται,να δεχεσαι και να μη σε δεχεται...Να ζεις απο αυτον και να ζει απο σενα.Και ας πηγε μ αλλη και ας εφυγε μακρυα και ας μην ξαναγυρισει.Θα ειναι εκει η μνημη,αυτη παντα θα την αγαπας.

''Μετανιωνεις?''-οχι ποτε.Ποτε και για τιποτα.Δε μετανιωσα ουτε τη στιγμη που σου φιλησα τα ποδια ουτε το χρονο που μου πηρε να σηκωθω απο τα πατωματα που επεσα για σενα.Δε μετανιωσα ουτε ενα δακρυ που εριξα,ουτε τη βια που σου ασκησα,ουτε τα ενοχα φιλια που σου δωσα.Τιποτα που εκανα δε μετανιωσα να το θυμασαι.Ο,τι εγινε,εγινε για ενα λογο...για να φωτιστει ο δρομος μου.Για να γινει λιγο πιο καθαρη η εικονα του εαυτου μου,για να καταλαβω τι εισαι εσυ και τι ειμαι εγω.Τι αξιζεις εσυ και τι αξιζουν οι αλλοι.Ποσο μακρυα μπορω να φτασω και γιατι,ποσο μπορω να πονεσω και πως μπορω να περασω απο αυτη τη ζωη χωρις να φθαρω...Να καταφερω μετα απο αυτα να βγω αλωβητη,να βγω καινουργια και πανισχυρη.Να καταφερνω πια μονη μου ο,τι πεφτει κατω να μη σκυβω να το σηκωσω.Μετα απο σενα σιγουρα ετσι θα γινει.Εχω υποσχεθει στον εαυτο μου οτι εισαι το τελευταιο πραγμα που εσκυψα να σηκωσω,αλλα δε σε βρηκα πουθενα.Εφαγα τη χαστουκα μου και τωρα θα μαθω κυρια!Δε θα ξανακανω λαθος κυρια!Δεν παει το χερι μου πια να κανει λαθος,πως το λενε παει πια,εμαθε κυρια.Οχι αλλη τιμωρια το μαθημα μου το πηρα..ακομα στεκομαι με το ενα ποδι στη γωνια κοιτωντας τα σκουπιδια κυρια,αχ αφηστε με να σηκωσω το μπιχλιμπιδακι που μου πεσεεε!Οχι!ενταξει το παιρνω πισω.Τιποτα πια απο τα σκουπιδια,τωρα μονο καινουργια πραγματα καλα γυαλισμενα και με την καλυτερη γεμιση!Την καλυτερη!
:)